It´s no rocket science

Een nieuwe potentiele bestseller van Coleman: Sociale intelligentie. Na emotionele intelligentie is nu het sociale aan de beurt. En uiteraard wordt er links-en-rechts hard gewerkt aan een quotiënt met bijbehorende tests. Waarom toch zoiets dat typisch met gedrag te maken heeft toch weer een intelligentie moet zijn en gemeten moet worden, is mij een raadsel. Lijkt toch een beetje de ouderwetse onzekerheid van de alpha tegenover de beta. Alsof niet iedereen weet dat sociaal zijn belangrijk is, dus waarom dat upgraden naar een heuse intelligentie? Sociaal zijn, is een aantal competenties hebben die essentieel zijn voor dialoog, onderhandelen, besluitvorming, teamwerk, et cetera enzovoort. Om niet te zeggen dat het een kritische succsfactor van deze communicatieve tijden is.

Test zijn er al naar aanleiding van eerdere werkjes over deze ´intelligentie´. Bijvoorbeeld op Loopbaan.nl vind je een test die opent met een prachtige vraag: over het algemeen houd ik van mensen en de mensheid. Kijk, dat zijn stellingen die selecteren. En ik zeg het de critici van het boek over SQ graag na: een schriftelijke test met stellingen test eerder leesvaardigheid dan het vermogen in de praktijk sociaal te zijn.

Covey pakte in zijn Achtste eigenschap ook al uit met FQ (fysiek), EQ (emotie), IQ (intelligentie) en SQ (spritiueel). Kijk ook vooral eens op de smakelijke samenvatting die mensen van &Samhoud hebben gemaakt.